skip to main |
skip to sidebar
bir tek kıyısını kavrayabildiğimiz, anlamını ancak bir tek kıyısıyla kurduğumuz denizin öyküleri yoktur bir kara adamı için. yolculuklara, ister gerçek ister düşsel olsunlar, yakıştırdığımız son, öbür kıyıda bitse bile, deniz gene tek kıyılıdır, üzerinde yaşayıp çalışan biri olmadıkça. istediğim, denizi yazmak. zümrütlerin, gökyakutların sabrını; ağaçların tarihsizliğini... her şeyin bir aradalığına yenik düşeceğimi bile bile...
BIR KAC RESIMDI GECMIS....
-
▼
2007
(103)
-
▼
Mart
(16)
- başlangıcı geçmişin derinliklerinde kaybolan şehre...
- yağ satarım, bal satarım...
- Aynı suyun kenarına susamışlığa inmiş gibi...
- cevaben,
- bir köşe yazısı üzerine...
- "insanın içini karartan", "karamsar" gibi sıfatlar...
- toprak, emse de kanı, ellere siner, yüreğe iner, ...
- puslu manzaralar...
- amazon'daki karıncalar
- işyerlerinde girişteki güvenlik elemanlarının elle...
- by Tolstoy...
- ...
- vahşet mimarları...
- Başlık yok
- ...
- ...
-
▼
Mart
(16)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder