ne zaman getirdiler beni buraya? hangi gün? hangi saat?

karanlık, hala karanlık, adım adım, yakın, gözlerim kapalı

gözlerim kapalı, kim olduklarını göstermediler, arabaya soktuklarında gözlerimi kapadılar, ellerimi bağladılar,

zaman ölçülemiyor burda, uyuma isteği, uyumak, uyandığında burda olmayacağını isteyerek uyumak günler geçmiş olmalı nerde olduğumu bilmiyorlar

endişe

merak

telaş

sevdiğinin bir anda yok olması

akşam eve gelmemesi

zamanın ilerlemesi

hala yok hala gelmedi

durmadan soru soruyorlar

yanıtlarını bilmediğim sorular soruyorlar

ellerim yok

gözlerim yok

sesim var

ama ses gitmiyor

aşmıyor duvarları

diğer odalardan çığlıklar geliyor

sesler odaları aşıyor

her yanıtsızlıkta saldırıyorlar

sopa ile

demir ile

yumruk ile

kan'a, kan'ıma bile dokundurmuyorlar

göz yaşları dudaklarıma geldiğinde kan'ın tadı

kan'ın tadını taşıyor

gözlerimi hatırlıyorum

bir parça yeşil

bir parça da bulut

ne zaman geldim buraya? hangi gün? hangi saat? zaman neden yok burda? neden her yakınlaşan ayak sesi onların? neden soruyorlar? adlar yok ki burda, zaman yok ki burda? neyi kimle ne zaman mı yapmışız? bilmiyorum bilmiyorum bilmiyorum yerden kalkamamak denemek ama kalkamamak kalksan bile orda neyin kimin olduğunu bilememek siyah

beyaz, kaybolma, ne olur?

dünyayı değiştirmek istemedim ki ben daha yaşanır olsun istedim daha dokunulur daha paylaşılır yok o kadar değil az daha az olsa yeterdi yollar değildi gittiğim ne duvarı ne sokağı sadece renklerdi

hala bilmiyor olmalılar nerde olduğumu kim'e soracaklar nerede arayacaklar ne kadar bekleyecekler daha daha daha

beyaz, beyaz kaybolma ne olur...