uzak dur! Sokrat'a baldıran zehirini uzatan kanlı çocuk...

ruhu tırnaklayıp acıtan nasıl bir gerçektir bu?

ben de siz kadar 'ben' idim

ben kadar 'siz' idim:

etimin içine sığınmış bir ruh'um

zehri uzatan kanlı çocuk!

doğan güneşin altındaki parlak teninle fethederken dünyayı,

ruhuna söz geçirmez kanlı nefesinle...

bilmez misin ki gece karanlığı soğuk

ve soğuk titretirken bedenini, fetihlerin anılmayacak bile...

tanrının laneti, ama şeytanın nimeti içinde boğulmuşken, nedir aldığın nefes?

et, kemikten limelenirken toprakta

bilirsin ki

çığlıklanacak ruh, dua edercesine