Pazar, Ocak 08, 2006

o kıyı


. . . işte bak, o kıyı
hani hep hayallediğin,

huzurun ve sarılmanın,
çitsiz meyve bahçelerinin,
şiire, şarkıya eşlik etmenin,
koşmanın,
rüzgarı delercesine, rüzgarı göğsünden alırcasına, rüzgarı nefesine kararcasına,
Kentin kıyısında, sabah güneşinin aydınlığına yakın,
yollarca ve zamansızca koşmak istedim. Hızın
delerek yarattığı esintinin tüm
bedenimi sarmasını, etime ve dokuma girmesini...

kollarını kaldırıp halayın ortasına atılmanın,
'hayat'a eşlik etmenin,

bağırmanın,

kıyısı,

görüyor musun?

Hiç yorum yok: