.. çocukluğun yitergider
ardından yaşam eksilir
soluk da
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
skip to main |
skip to sidebar
bir tek kıyısını kavrayabildiğimiz, anlamını ancak bir tek kıyısıyla kurduğumuz denizin öyküleri yoktur bir kara adamı için. yolculuklara, ister gerçek ister düşsel olsunlar, yakıştırdığımız son, öbür kıyıda bitse bile, deniz gene tek kıyılıdır, üzerinde yaşayıp çalışan biri olmadıkça. istediğim, denizi yazmak. zümrütlerin, gökyakutların sabrını; ağaçların tarihsizliğini... her şeyin bir aradalığına yenik düşeceğimi bile bile...
BIR KAC RESIMDI GECMIS....
-
▼
2006
(341)
-
▼
Nisan
(34)
- travestisi okunur kendi yüzünde kendi gerçeksizliğ...
- sıkıntı
- o
- n.
- ilişkiler III
- ilişkiler II
- ilişkiler I
- bayram hatırına...
- sone
- cut & paste
- yorgunluk
- kuru çığlık
- inanç
- josé bové, hala sokakta
- "aşkın ikamesi yoktur"
- bilmez misin...
- misket
- dirinin yeniliğine... 1971
- önümde yağmurun suyu, arkamdaki aynaya hiç yansıma...
- odalarımızın korunaklılığındases geçirmeyen bedenl...
- .
- tüm yüzyılların ilmik ilmik dokuduğu bir kültürün ...
- anna ve nurah
- le temps qui reste
- orda kalmak...
- z a m a n
- geride hiç biri kalmayana değin...
- . dayanmak .
- hep vardı
- iyi haftalar
- iran
- tickets
- Mr. Klein
- la dignidad de los nadies
-
▼
Nisan
(34)
1 yorum:
çocukluğumuzu ilk nerede bırakırız...hep bunu merak ederim bilirmisin...
hani iş hayatına başlıyıncamı biter artık çocukluk...
yada ilk cunup olduğundamı bırakılmıştır saf çocukluğun...
birini ilk kez saf olmayan duygularla mı gider...
yoksa yediğimiz beş kardeşler gururumuza dokunmaya başladımı gider...
böyle devam eden o kadar çok şey var ki...
ama nerde biter çocukluğumuz...
Yorum Gönder