ünsal hoca'nin ders notlarindan:
bilim ve teknoloji çaginda bile insan için tek bir kurtulus var: sistemle kendisi arasindaki symbiotik iliskiyi (anne ile çocuk-birey ile toplumsal sistem arasindaki gibi, birinin digerinin varligindan dolayi varlik kazanma iliskisidir bu) her iki birimin ayri ayri varolus kazanarak birbirlerini tamamlayacaklari bir iliskiye evrimlemek yerine, çocugun annesinin varolus biciminin icinde, bireyin de toplumun varolus bicimi icinde eriyip üst sistemle füzyon içine girmesi...
bu sözleri sistemin bireye kurtulus yolu olarak sundugunu belirtiyor, hayatin içinde nesne degil de özne olmak için evrimlenme gerekliligi ve zorunlulugu sistemin karsi çiktigi dolayisiyla engellemeye çalistigi olgular...
etkinlik kazanamayip koza(rahme)ya geri dönme istegi yasam karsisinda edilginlesen bireyin çikis sandigi bir yol...
toplumsal dönemler, yönetimler ve yasama üsluplari bireyi toplum içinde erimeye itiyor, kisi ayri bir varolus biçimi kazanamadiginda, cinsel ve kültürel edilginlige ugruyor...
ancak su da var ki, ayri bir varolus biçimi de, sunulmuyor, yasaklaniyor, desifre edilerek olumsuzlandiriliyor, erime dönemine girmis birey bu savasimi oldukça zor yürütüyor, kimi zaman ise, geri dönüsler yasiyor, kabul ediyor...
"kuzeye yolculuk" masalindaki gibi, elde edilecek varolus biçimi sadece "güzel" bir sey, olmali diye biçimlenen bir ileri düsünce, bilinen tek yol ise, masalimsi, yollara düsmek ve ulasmak, ve yoldayken takilip kalmamak, yol kenarinda nimetlerini sunanlara baglanmamak ve dönmemek...
ancak zor,
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder