"insanın içini karartan", "karamsar" gibi sıfatlara maruz kalmak...

"gerzek polly anna"vari sırt okşamalara, "diğer taraftan bakmak" yönteminin işe yaradığı "inancına" sahiplerin pembe-beyaz öğütlerine, kısmi hisseden-kısmi düşünen-kısmi algılayan-kısmi anlamlandırabilen'lerin aslında görmeye-bilmeye korkar halde -oysa ki ne de meraklıdırlar- her an "kaçmaya" hazır tavırlarına...

maruz kalmak...

oysa ki, tanıklıktır

tanık olmaktır

hayat, aslında aynalardan geçmek, değil midir?

bir tirad. "...

kaldırın tüm aynaları

kaldırın gerçeğine bulaşamamış tüm suratlarınızı

acıların bile yaşanırlılığına karşı duvarladığınız korunaklılığınızı

ne kadar da oynak aslında zemininiz... cam fanuslar tokuştuğunda kırılacaklar, farkındasınız.

ey,

ezikliğini de, eksikliğini de dillendirmeye korkan, dillendirenden kaçan...

en son ne zaman baktın, duvarındaki aynana...?"