. . .

haftalardır bunu yazmak istiyordum kelimeler-cümleler uçtular uçtular birleştirmedim erinip de yol üstü bir radyo programında duyuverdim yıllar önce yazılmış çoktan bende uçuşanlar birinci tekil şahıstı bu ise ikinci çoğul belki de bazen kendimize atfedemediklerimizi ikincillere yükleyerek uzaklaştığımızı sandığımızdandır bilmiyorum

Sevgileri yarına bıraktınız
Çekingen, tutuk, saygılı.
Bütün yakınlarınız
Sizi yanlış tanıdı.

Bitmeyen işler yüzünden
(Siz böyle olsun istemezdiniz)
Bir bakış bile yeterken anlatmaya her şeyi
Kalbinizi dolduran duygular
Kalbinizde kaldı.

Siz geniş zamanlar umuyordunuz
Çirkindi dar vakitlerde bir sevgiyi söylemek.
Yılların telâşlarda bu kadar çabuk
Geçeceği aklınıza gelmezdi.

Gizli bahçenizde
Açan çiçekler vardı,
Gecelerde ve yalnız.
Vermeye az buldunuz
Yahut vaktiniz olmadı.

behçet necatigil