
dolanır peşi sıra,
edinmek üzere,
mülklenmek üzere,
“…çok daha, çok daha…”
sorguya kapatılır vücut, edinen korunur, çoklatılır… edinemeyeni gördüğünde yönlenmez, pay etmez yettiğince sunulanı,
bir tek kıyısını kavrayabildiğimiz, anlamını ancak bir tek kıyısıyla kurduğumuz denizin öyküleri yoktur bir kara adamı için. yolculuklara, ister gerçek ister düşsel olsunlar, yakıştırdığımız son, öbür kıyıda bitse bile, deniz gene tek kıyılıdır, üzerinde yaşayıp çalışan biri olmadıkça. istediğim, denizi yazmak. zümrütlerin, gökyakutların sabrını; ağaçların tarihsizliğini... her şeyin bir aradalığına yenik düşeceğimi bile bile...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder