zaman, alır gider başını korunaklılığında
haber eylenir,
göz kapanır, baş çevrilir... işte tam o sırada başka bir yerde,
zaman yürümez
yürüyemez
eller hayata dokunmak ister
yürüyemez
eller hayata dokunmak ister
bir tek kıyısını kavrayabildiğimiz, anlamını ancak bir tek kıyısıyla kurduğumuz denizin öyküleri yoktur bir kara adamı için. yolculuklara, ister gerçek ister düşsel olsunlar, yakıştırdığımız son, öbür kıyıda bitse bile, deniz gene tek kıyılıdır, üzerinde yaşayıp çalışan biri olmadıkça. istediğim, denizi yazmak. zümrütlerin, gökyakutların sabrını; ağaçların tarihsizliğini... her şeyin bir aradalığına yenik düşeceğimi bile bile...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder