60 larda irlanda'da tutucu bir kasabada, bir otobüs biletçisi, yaşlı adam Wilde'ın Solome'sini oynamaya kalkıyor... kimse bilmiyor ne hissettiğini, neyi arzuladığını, "adını anmaya cesaret edemedikleri aşk"tan bahsediyor insanlara,
ve bir gece, aynanın karsısında kirpiklerini koyulaştırıyor, beyaz fularını takıyor, yanaklarını allaştırıyor, yakasına karanfilini takıyor,
Wilde'a benziyor, endamı, durusu, yürüyüşü, güzelliği...ile...
pub'a giriyor, birinin yanına gidip kulağına bisey fısıldıyor, dışarı çıkıyorlar bir sokak arasına sarısın yaklasıyor biletçi nefesini tutamıyor ... vurmaya baslıyor. tekmeliyor... küçücük kasabada herkes duyuyor olayı... kız kardesiyle yaşıyor biletçi, kiliseden, günah çıkarma odasından ayrılmayan kardesi önüne hazırlayıp koyduğu yemeği itiyor, "bu ellerin dokunduğu şeyleri düsündükçe... bir daha ellerinle yaptığın hiçbirseyi yiyemem" diyor... biletçi diyor ki; "ellerim kimseye dokunmadı ki, ellerim sevgiden daha masum... "
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder