Salı, Haziran 05, 2007





. . . içinde debelendiğimiz korkunç/aşağılık durumların bizatihi müsebbipleri de oldukları fikri, kinimi ve tiksintimi artırıyor.
Artırıyor.
Bu topraklara ne kadar daha dayanabileceğim?
Bu günlerde bazen bunu kestiremiyorum. Hiçbir arsada/alanda/kutuda huzur yok bana. Gözlerden oluşan bir varlığa döndüm. Tüm gördükleri, ruhuna batan.
p.m.

Hiç yorum yok: