birlikte uçtular sonra
sonra yine geldi, bu sefer tek
,
Onlar gittikten sonra bir zaman boş kalacak o saf mavilik. Bilmediği bir şeyi özler gibi bomboş bekleyecek. Ayrıldığımız sevdiklerimizle, buluşacağımız ve henüz kim olduklarını bilmediğimiz seveceklerimiz arasındaki o kederli, yalnız ve yalnızlığımızda gizli ümitlerle beklentiler taşıyan boşluk. Gelenler, sadece beklemesini bilenlere geliyor. Bekle..
Gelecekler.
,
Kuşlarını yitirmiş bir gökyüzü gibi kendi acısıyla yankılanacak içimiz. Bir zaman, sonsuza dek öyle bomboş kalacağından korkacak. Yeni gülüşlere alışacağız. Yeni dokunuşlara. Giden kuşlara bakıyorum hüzünle. Süzülerek uzaklaşıyorlar. Gitmenin bir mevsimi var. Gelecek olanları karşılamanın bir mevsimi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder